از این دستگاه به منظور انجام فرآیند تخریب سبک و دریل کاری متریالهایی هم چون بتن، سنگ و آجر استفاده میشود. این ابزار شباهت زیادی به چکش تخریب دارد. تفاوت این دو در این است که دریل بتن کن می تواند عملیات سوراخ کاری را نیز انجام دهد اما چکش تخریب قادر به انجام این کار نیست.
این وسیله در ظرفیتهای گوناگون ساخته و مورد استفاده قرار می گیرد. در ساخت آن از پیستون استفاده می شود که نه تنها باعث بالا رفتن قدرت تخریب این دستگاه میشود، بلکه میتواند به عنوان وسیلهای برای حفاری نیز مورد استفاده قرار گیرد. از دیگر اجزای سازنده این ابزار، میتوان به سیستم مته و قلم گیر اشاره کرد که عملکردی همانند چکش تخریب دارد.
دریلهای بتنکن و یا تخریبی علاوه بر خاصیت چرخشی برای حفاری دارای قابلیت تخریب نیز می باشند. کاربرد این ابزار بیشتر در حفاریبتن، سوراخکاری و کندهکاری دیوارهای مقاوم و بتنی است. بنابراین در اکثر مواقع برای تاسیسات و کارهای مربوط به نصب از این ابزار استفاده میشود اما از توانایی تخریب نیز بهرهمند است. در این نوع دریل برای افزایش قدرت تخریب از پیستون استفاده میشود. به کمک این ابزار میتوان به سرعت سوراخهای بزرگی در بتنهای مستحکم ایجاد نمود.
دریلهای بتنکن قابلیت نصب قلم روی خود را دارند و به کمک سیستم متهگیر خاص، تعویض قلم و مته به راحتی روی آنها انجام میشود. بتنکنها به دو دسته چهارشیار و پنج شیار تقسیم می شوند. بتنکنهای چهارشیار معمولا قلم نازکتری دارند و به نسبت سبکترند. بتنکنهای پنج شیار قلم قطورتری دارند و توان وارد کردن ضربه های قدرتمندتری در حین عملیات تخریب را دارا میباشند.
در انتخاب بتنکن میبایست به توان و سرعت دستگاه، قطر مته کاری، سیستم ابزار گیر و توان ضربه توجه نمود. بتنکنهای پیشرفته به سیستم ضد غبار و دسته های آنتی شوک مجهزند و بنا به کاربرد از سیستم ابزارگیر SDS-Plus و یا SDS-Max استفاده می کنند.